Bolivia

Hola hola!

Alweer een tijd geleden sinds mn laatste update! Het gaat erg goed met me. Ik ben nu alweer in La Paz in Bolivia.
Met het vorige verslag was ik net van plan naar Potosi te gaan. De hoogste stad op de wereld op welliefst 4000 meter. We zijn hier maar een dagje gebleven en hebben die dag besteed aan het bezoeken van de mijnen. Het verhaal achter de mijnen gaat dat een man zijn lama's kwijt was en ze ging zoeken op de bergen, maar het werd donker en hij ging een vuurtje stoken om warm te blijven. Toen hij dat deed smolt de aarde opeens onder hem weg, dit bleek zilver te zijn. Geloven we dit of is het 1 grote lariekoek... Potosi is een lange tijd 1 van de belangrijkste en welvarendste steden geweest in Bolivia en Zuid Amerika. De Spanjaarden hadden de berg ook gevonden en het schijnt dat er 8 miljoen Afrikaanse slaven en Boliviaanse slaven gestorven zijn in de mijnen. Tegenwoordig is er niet zoveel meer te vinden in de mijnen, maar er werken nog steeds veel mensen. Echter zijn de omstandigheden in de mijnen erg slecht. De mijnwerkers werken lange dagen en de kans om iets te vinden wordt steeds kleiner omdat er nog maar weinig mineralen zijn. Het bezoeken van de Mijnen was erg gaaf, maar ook erg zielig omdat je zag hoe slecht de condities daar waren. Hoe dieper je de mijn in ging, hoe warmer het werd en hoe meer toxische gassen er vrij kwamen (waar de mijnwerkers dus elke dag in werken, de meeste mijnwerkers worden niet ouder dan 40). En natuurlijk kreeg je soms het idee dat de mijn zou kunnen instorten, maar gelukkig heel de mijn weer uitgekomen.
Daarna zijn we naar Sucre gegaan, de hoofdstad van Bolivia, maar klein van formaat. De stad gaf me gelijk een goed gevoel en had het plan hier wat langer te blijven. Ik heb hier wat extra spaanse lessen gevolgd om mn conversatie te verbeteren. Ik ben ook nog naar een soort jurrasic park geweest, want vroeger waren er dinosaurussen in Bolivia/Zuid-Amerika. Ze hebben hier ook voetprinten gevonden van dinosaurussen die je kon zien. Ze hebben van alle dinosaurussen ook levensgrote replica's gemaakt. Nadat Emma, Margot en Jacob vertrokken waren uit Sucre ben ik veranderd van hostel. Ik ging in het 'hostel' slapen van mn spaanse school zodat ik me goed kon focussen op mn Spaans. Het was erg jammer om afscheid te nemen van hun, maar ook wel weer goed om op te splitsen. De spaanse lessen waren erg leuk en gingen ook langs musea tijdens de lessen.
In Sucre heb ik Veerle ontmoet, een meisje uit Nederland, en met haar ben ik naar La Paz gegaan! In La Paz zaten we in een leuk hostel en hier ben ik Jacob weer tegengekomen. Erg leuk om hem weer te zien. Veerle en ik zijn gelijk bezig gegaan met het boeken van tours, maar dit was een snoepje kiezen in een grote snoeppot. Zoveel keuze en wrs waren alle tours toch vrijwel hetzelfde. Uiteindelijk ergens geboekt en zouden zondag vertrekken voor 3 dagen amazone. Ik had voor de volgende dag death road geboekt. Dit is de meest gevaarlijke route van de wereld en die ging ik af mountain biken. Dat was echt een extreme adrenaline kick. Sommige stukken waren maar 3 meter breed en het was bedekt met veel keien en losliggende stenen. De weg was van oorsprong gemaakt door Paraguayaanse gevangenen toen Bolivia in gevecht was met Paraguay. De gevangenen kregen de opdracht om een weg te maken richting Brazilië, omdat dit nodig was voor de handel. Het is de gevaarlijkste weg, omdat veel auto's van de afgrond zijn verdwenen. Tegenwoordig is er een nieuwe weg dus de death road wordt niet vaak gebruikt. Helaas is de nieuwe weg nog steeds onder constructie omdat er telkens land slides ontstaan waardoor de weg moet worden opgeruimd en weer hersteld moet worden.
Die avond hebben we gefeest in het hostel en de volgende dag heb ik met een aantal mensen gechilld in een spa. Daarna zijn we nog naar een mooi uitzichtpunt gegaan met een gondel om de zonsondergang te zien.
Ik vertel later verder of de avonturen in de Amazone anders wordt het een erg lang verhaal;), maar ik heb er erg van genoten!

Liefs, Nicolien