Jungle in Bolivia en Salkantay trek in Peru
Blijf op de hoogte en volg Nicolien
09 Juli 2015 | Peru, Huaraz
Hola hola!
Ik ben alweer een tijdje in Peru, maar voordat ik naar Peru ben vertrokken ben ik nog naar de jungle in Bolivia geweest. Ik had in Sucre al een Nederlands meisje ontmoet, Veerle, en met haar ben ik naar de jungle geweest. We gingen eerst met het vliegtuig (jaja luxe) naar het plaatsje Rurrenebaque. Het vliegtuig duurde maar 40 minuten en vlogen dwars door de bergen door. De bus zou 24 uur duren dus de keus was makkelijk gemaakt voor het vliegtuig. Vanaf Rurrenebaque gingen we eerst met een auto naar de jungle om vanaf daar vervolgens met een bootje naar onze accomodatie te gaan. We zouden 3 dagen in de jungle verbijven en alles zouden we met het bootje doen. In die 3 dagen hebben we heel veel gezien; apen, heel veel vogels, caimannen, slangen, roze dolfijnen. We hebben zelfs geprobeerd te zwemmen met roze dolfijnen. Natuurlijk kon de zonsondergang en zonsopgang op deze tour niet ontbreken. Daarnaast zijn we op anaconda jacht gegaan, maar helaas helaas hebben we er geen gespot. We hebben ook nog een middag piranhas gevist, maar dat werd eigenlijk meer piranhas voeren, want hoe goed we ook ons best deedden het lukte niemand in de groep om piranhas te vangen, behalve de tourguide.. Na de jungle tour zijn we nog even gaan bijkomen in Rurrenebaque. We hoopten eigenlijk op een dag zon bij het zwembad, maar helaas werkte het weer niet mee. Ons vliegtuig werd uiteindelijk vervroegd, omdat ons oorspronkelijke vliegtuig niet genoeg passagiers had.
Terug in La Paz wilde ik heel graag gaan paragliden en Veerle leek dat ook een erg leuk idee. We moesten hiervoor vrij vroeg op, maar onze guide kwam niet opdagen deze ochtend want hij had autopech. Daar baalden we wel van, maar uiteindelijk kwam het eigenlijk wel goed uit, want Veerle werd die dag ziek. De volgende dag zijn we dan wel echt gaan paragliden en het was super gaaf! Mega coole ervaring... Het begin was een beetje eng, want je rent zomaar een klif af maar uiteindeljk kon ik er erg van genieten. Jammer genoeg duurde het niet langer dan 15 minuten, maar het was het zeker waard.
Na La Paz zijn Veerle en ik nog samen naar Copacabana gegaan. Jaja klinkt bekend he, als het strand in Rio de Janeiro, maar het was nog steeds in Bolivia. Copacabana ligt aan het Titicacameer, het hoogst gelegen meer in de wereld. Het Titicacameer is een overblijfsel van heel vroeger toen Zuid-Amerika nog grotendeels oceaan was. We zijn hier een dag naar Isla del Sol gegaan. Dit is het eiland waarvan de Inca's dachten dat de zon hier geboren was. We hadden een wandeling gemaakt van het Noorden van het eiland naar het Zuiden. Het was een mooie wandeling, maar door de hoogte van het meer/eiland was ademen soms wel lastig. Ik ben toen nog een nachtje op het eiland gebleven en Veerle ging die avond al naar Cusco. Het eiland was heel rustig en 's ochtends werd ik wakker van een hele mooie zonsondergang.
Na Isla del Sol ben ik ook naar Cusco gegaan. Anne-Marie zou al bijna komen en ik wilde nog even wat dagen extra in Cusco zijn. De tijd vliegt opeens echt voorbij, want in Cusco was ik al 2 maanden onderweg en ik keek er erg naar uit om An te zien! In Cusco kwam ik weer heel veel oud bekende tegen, waaronder Jacob, Veerle en ook Puck die ik voor het laatst gezien had in Buenos Aires, 2 maanden geleden dus! Met hun ben ik ook nog een avondje Cusco gaan verkennen wat begon met drankjes in m'n hostel, Wildrover.
Toen was An daar al! Een goede vriend van haar, Jimmy, zou ons ook vergezellen in Cusco. Ik verhuisde die dag naar het hostel van Jimmy, want dat was iets rustiger. Ik had Jimmy nog nooit ontmoet, behalve dan op facebook, dus dat was wel leuk om hem eindelijk echt te ontmoeten. Samen zijn we An gaan ophalen van het vliegveld! We zouden na 2 dagen al de Salkantay trek doen. Dit is een vijfdaagse trekking naar de Machu Picchu. Cusco ligt ook weer erg hoog, 3300 meter, en An had dus maar een paar dagen om te acclimatiseren. We zijn nog 1 dag naar de Sacred Valley gegaan, maar eigenlijk vonden we hier niet zo veel aan. We gingen met een tour mee en werden bij een aantal ruines gedropt en de guide vertelde dan een verhaal. Al met al prima dagbesteding, maar we hadden er wat meer van verwacht.
Toen begon het grote avontuur van de Salkantay trek. We moesten ons om 4 uur melden bij het Loki hostel en vanaf daar zouden we met een bus naar het beginpunt van de trek gaan. We begonnen uiteindelijk pas om 10 uur met wandelen en onze groep, de Sexy LLama groep, bestond uit 18 personen. We hadden erg geluk gehad met onze groep, want de groep bestond uit allemaal jonge mensen. De eerste dag was vrij pittig. An had veel moeite met de hoogte (toch nog niet volledig geacclimatiseerd) en vooral de stukken die omhoog gingen waren zwaar. Ademen ging dan echt moeilijk. De eerste dag was ongeveer 20 km dus ook zeker geen peanuts.. We sliepen de eerste nacht vrij hoog, 4000 m, waardoor het erg koud was. We hadden bijna niet kunnen slapen door de kou. In de ochtend werden we om 5 uur wakker gemaakt met coca thee. De cocabladeren schijnen te helpen tegen de hoogteziekte, maar het was ook erg fijn om iets warms naar binnen te krijgen na die koude nacht. Vandaag was een hele zware dag. Het was erg koud en de eerste 3 a 4 uur om bij de Salkantay pass te komen, was continu omhoog. Toen we uiteindelijk bij de Salkantay pass kwamen (op 4608 meter) waren we erg trots op onszelf. Het uitzicht wat we daar kregen was prachtig! Vanaf dat punt ging het alleen nog maar downhill totdat we bij het kamp kwamen.
Dag 3 en 4 waren easypeasy. Dag 3 hoefden we alleen maar in de ochtend te wandelen en konden we 's middags genieten van de hotsprings wat erg welkom was na 3 dagen niet gedoucht te hebben haha. Deze avond was er ook een klein feestje met kampvuur en wat lekkere drankjes. We konden Inka Tequila proberen, wat erg sterk was. Het was een leuke avond! Dag 4 ging onze hele groep 's ochtends ziplinen! Dit was optioneel, maar An en ik waren wel een beetje klaar met wandelen dus zijn we ook mee gaan ziplinen. Het ziplinen was erg leuk, maar af en toe een beetje eng. Na het ziplinen gingen we naar het begin van het treinspoor naar Aguas Calientes waar we die nacht zouden slapen in een HOTEL!!! Het was ongeveer 2 uur lopen en toen hadden we eindelijk een welverdiende douche en een heerlijk bedje om 's avonds in te slapen. We hebben ook nog een welverdiende cocktail gedronken, maar wel vroeg naar bed want de volgende ochtend moesten we weer om half 5 vertrekken om ein-de-lijk dan de Machu Picchu te zien. We moesten die ochtend nog een uur lopen om boven te komen bij Machu Picchu en daar kregen we nog een rondleiding van onze guide. Het was het zeker waard om weer zo vroeg op te staan, want we waren bijna de enige in de Machu Picchu. Machu Picchu was echter helemaal niet de belangrijkste stad van het Inca-rijk, dit was namelijk Cusco. Na de rondleiding zijn we nog de Machu Picchu Mountain gaan beklimmen, wat weer 2 uur alleen maar omhoog lopen was, maar we hebben het niet opgegeven. Toen we weer beneden waren leek Machu Picchu net op disneyland, zoooooveel mensen opeens. Daarna terug gaan lopen naar Aguas Calientes en 's avonds ging onze trein weer terug naar Cusco.
De Salkantay was voor ons een erg zware trek, maar als ik er nu op terugkijk was het wel erg gaaf en ben ik super blij dat ik dit gedaan heb!
Dit is het dan even voor nu, want ik zie alweer dat dit een erg lang verhaal is! Snel komt er weer een nieuw verhaal!
Heel veel liefs!!
Ik ben alweer een tijdje in Peru, maar voordat ik naar Peru ben vertrokken ben ik nog naar de jungle in Bolivia geweest. Ik had in Sucre al een Nederlands meisje ontmoet, Veerle, en met haar ben ik naar de jungle geweest. We gingen eerst met het vliegtuig (jaja luxe) naar het plaatsje Rurrenebaque. Het vliegtuig duurde maar 40 minuten en vlogen dwars door de bergen door. De bus zou 24 uur duren dus de keus was makkelijk gemaakt voor het vliegtuig. Vanaf Rurrenebaque gingen we eerst met een auto naar de jungle om vanaf daar vervolgens met een bootje naar onze accomodatie te gaan. We zouden 3 dagen in de jungle verbijven en alles zouden we met het bootje doen. In die 3 dagen hebben we heel veel gezien; apen, heel veel vogels, caimannen, slangen, roze dolfijnen. We hebben zelfs geprobeerd te zwemmen met roze dolfijnen. Natuurlijk kon de zonsondergang en zonsopgang op deze tour niet ontbreken. Daarnaast zijn we op anaconda jacht gegaan, maar helaas helaas hebben we er geen gespot. We hebben ook nog een middag piranhas gevist, maar dat werd eigenlijk meer piranhas voeren, want hoe goed we ook ons best deedden het lukte niemand in de groep om piranhas te vangen, behalve de tourguide.. Na de jungle tour zijn we nog even gaan bijkomen in Rurrenebaque. We hoopten eigenlijk op een dag zon bij het zwembad, maar helaas werkte het weer niet mee. Ons vliegtuig werd uiteindelijk vervroegd, omdat ons oorspronkelijke vliegtuig niet genoeg passagiers had.
Terug in La Paz wilde ik heel graag gaan paragliden en Veerle leek dat ook een erg leuk idee. We moesten hiervoor vrij vroeg op, maar onze guide kwam niet opdagen deze ochtend want hij had autopech. Daar baalden we wel van, maar uiteindelijk kwam het eigenlijk wel goed uit, want Veerle werd die dag ziek. De volgende dag zijn we dan wel echt gaan paragliden en het was super gaaf! Mega coole ervaring... Het begin was een beetje eng, want je rent zomaar een klif af maar uiteindeljk kon ik er erg van genieten. Jammer genoeg duurde het niet langer dan 15 minuten, maar het was het zeker waard.
Na La Paz zijn Veerle en ik nog samen naar Copacabana gegaan. Jaja klinkt bekend he, als het strand in Rio de Janeiro, maar het was nog steeds in Bolivia. Copacabana ligt aan het Titicacameer, het hoogst gelegen meer in de wereld. Het Titicacameer is een overblijfsel van heel vroeger toen Zuid-Amerika nog grotendeels oceaan was. We zijn hier een dag naar Isla del Sol gegaan. Dit is het eiland waarvan de Inca's dachten dat de zon hier geboren was. We hadden een wandeling gemaakt van het Noorden van het eiland naar het Zuiden. Het was een mooie wandeling, maar door de hoogte van het meer/eiland was ademen soms wel lastig. Ik ben toen nog een nachtje op het eiland gebleven en Veerle ging die avond al naar Cusco. Het eiland was heel rustig en 's ochtends werd ik wakker van een hele mooie zonsondergang.
Na Isla del Sol ben ik ook naar Cusco gegaan. Anne-Marie zou al bijna komen en ik wilde nog even wat dagen extra in Cusco zijn. De tijd vliegt opeens echt voorbij, want in Cusco was ik al 2 maanden onderweg en ik keek er erg naar uit om An te zien! In Cusco kwam ik weer heel veel oud bekende tegen, waaronder Jacob, Veerle en ook Puck die ik voor het laatst gezien had in Buenos Aires, 2 maanden geleden dus! Met hun ben ik ook nog een avondje Cusco gaan verkennen wat begon met drankjes in m'n hostel, Wildrover.
Toen was An daar al! Een goede vriend van haar, Jimmy, zou ons ook vergezellen in Cusco. Ik verhuisde die dag naar het hostel van Jimmy, want dat was iets rustiger. Ik had Jimmy nog nooit ontmoet, behalve dan op facebook, dus dat was wel leuk om hem eindelijk echt te ontmoeten. Samen zijn we An gaan ophalen van het vliegveld! We zouden na 2 dagen al de Salkantay trek doen. Dit is een vijfdaagse trekking naar de Machu Picchu. Cusco ligt ook weer erg hoog, 3300 meter, en An had dus maar een paar dagen om te acclimatiseren. We zijn nog 1 dag naar de Sacred Valley gegaan, maar eigenlijk vonden we hier niet zo veel aan. We gingen met een tour mee en werden bij een aantal ruines gedropt en de guide vertelde dan een verhaal. Al met al prima dagbesteding, maar we hadden er wat meer van verwacht.
Toen begon het grote avontuur van de Salkantay trek. We moesten ons om 4 uur melden bij het Loki hostel en vanaf daar zouden we met een bus naar het beginpunt van de trek gaan. We begonnen uiteindelijk pas om 10 uur met wandelen en onze groep, de Sexy LLama groep, bestond uit 18 personen. We hadden erg geluk gehad met onze groep, want de groep bestond uit allemaal jonge mensen. De eerste dag was vrij pittig. An had veel moeite met de hoogte (toch nog niet volledig geacclimatiseerd) en vooral de stukken die omhoog gingen waren zwaar. Ademen ging dan echt moeilijk. De eerste dag was ongeveer 20 km dus ook zeker geen peanuts.. We sliepen de eerste nacht vrij hoog, 4000 m, waardoor het erg koud was. We hadden bijna niet kunnen slapen door de kou. In de ochtend werden we om 5 uur wakker gemaakt met coca thee. De cocabladeren schijnen te helpen tegen de hoogteziekte, maar het was ook erg fijn om iets warms naar binnen te krijgen na die koude nacht. Vandaag was een hele zware dag. Het was erg koud en de eerste 3 a 4 uur om bij de Salkantay pass te komen, was continu omhoog. Toen we uiteindelijk bij de Salkantay pass kwamen (op 4608 meter) waren we erg trots op onszelf. Het uitzicht wat we daar kregen was prachtig! Vanaf dat punt ging het alleen nog maar downhill totdat we bij het kamp kwamen.
Dag 3 en 4 waren easypeasy. Dag 3 hoefden we alleen maar in de ochtend te wandelen en konden we 's middags genieten van de hotsprings wat erg welkom was na 3 dagen niet gedoucht te hebben haha. Deze avond was er ook een klein feestje met kampvuur en wat lekkere drankjes. We konden Inka Tequila proberen, wat erg sterk was. Het was een leuke avond! Dag 4 ging onze hele groep 's ochtends ziplinen! Dit was optioneel, maar An en ik waren wel een beetje klaar met wandelen dus zijn we ook mee gaan ziplinen. Het ziplinen was erg leuk, maar af en toe een beetje eng. Na het ziplinen gingen we naar het begin van het treinspoor naar Aguas Calientes waar we die nacht zouden slapen in een HOTEL!!! Het was ongeveer 2 uur lopen en toen hadden we eindelijk een welverdiende douche en een heerlijk bedje om 's avonds in te slapen. We hebben ook nog een welverdiende cocktail gedronken, maar wel vroeg naar bed want de volgende ochtend moesten we weer om half 5 vertrekken om ein-de-lijk dan de Machu Picchu te zien. We moesten die ochtend nog een uur lopen om boven te komen bij Machu Picchu en daar kregen we nog een rondleiding van onze guide. Het was het zeker waard om weer zo vroeg op te staan, want we waren bijna de enige in de Machu Picchu. Machu Picchu was echter helemaal niet de belangrijkste stad van het Inca-rijk, dit was namelijk Cusco. Na de rondleiding zijn we nog de Machu Picchu Mountain gaan beklimmen, wat weer 2 uur alleen maar omhoog lopen was, maar we hebben het niet opgegeven. Toen we weer beneden waren leek Machu Picchu net op disneyland, zoooooveel mensen opeens. Daarna terug gaan lopen naar Aguas Calientes en 's avonds ging onze trein weer terug naar Cusco.
De Salkantay was voor ons een erg zware trek, maar als ik er nu op terugkijk was het wel erg gaaf en ben ik super blij dat ik dit gedaan heb!
Dit is het dan even voor nu, want ik zie alweer dat dit een erg lang verhaal is! Snel komt er weer een nieuw verhaal!
Heel veel liefs!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
